Дали е време да се заборави Македонскиот синдром заб за заб, око за око!!!

         Сабота, прекрасен ден за прошетка, ги крстосуваме Скопските улици со пријател, кои го познавам долг период, и изузетно го почитувам, почнуваме онака неформални политички теми со нафрлање, во еден момент поминуваме на местото на поранешниот парк кај хотел Бристол, на чие место денес има неколку изворедно грди и глупави згради(бар за мој вкус). На мојата констатација дека на ова место треба вратен паркот, ми постави прашање кое ми ги размрда виугите, кое ето ме потикна на елобарација, дали не ти е доста од тоа Скопје личи на градилиште и од трошење на непродуктивност, на замарање со идиотски работи???

         Епа ке ви го кажам одговорот што и него му го кажав, да доста е...доста е од идиотски проекти, со кои си ги лечиме комплексите, со кои сакаме да покажеме дека сме надмоќни над другите, доста создаваме поделби....Треба да градиме општество со натпреварувачки дух..нешто што последниве 10 години го уништија и изфрлија како концепт, а поставија нов концепт на покажување сила и надмоќ. Преку таа сила и надмоќ уништија се што е вредено, ја уништија природата, историјата, здравството, школоството...Вршеа реваншизам, се дрзнуваа надвор од сите морални и христијански вредности на кои се повикуваат  да лажат, да клеветат, да приредуваат шоу преку тегнење за уши, легнување на земја....Да тоа што го направиле треба да им се наплати, ама треба да им се наплати лично нив, не на нивните семејства, не на нивните пријатели, не на нивните гласачи. 

             Затоа треба да испаднеме по доблесни и треба да престанеме да се држиме до онаа народната око за око , заб за заб.....него треба порано да делуваме превентивно, да го вратиме натпреварувачкиот дух во општеството..Да почнеме да го деконтамираме општеството од партијата. Да ја оставиме правдата да си ја врши својата работа,  да престанеме да мислиме дека сме над другите, за да некако успеме да ги вратиме вистинските вредности, и да им оставиме на идните генерации здраво општество.

            Знам дека ова звучи како еутопија, ама мораме да го консолидираме нашево општество, бидејќи единствен начин да се зачува постоењето на една држава еден народ е тоа....само и само преку создавање на здраво општество. Општество во кое главниот збор ќе го има индивдуата, ќе се слуша индивидуалниот а не партискиот став, по многу прашања. Партијата ќе биде сведена на маргините.


П.С Иако на членови на мојата фамилија во изминатиов период им беше вршена тортура, притисок, беа носени по судови, беа лажно пријавувани и клеветени...јас, ниту пак некој од нив нема  намера да се одмаздува за тоа, секој човек поединечно си го носи товарот на своите дела и недела.
П.П.С Ѓаволот на крај е како келнер, секогаш доаѓа со сметка .

Апсолутната власт, апсолутно аздисува

     Хм, гледам и се чудам,  човек кој ете требаше да е прв социјалец во државава, кој требаше да се грижи за сите оние кои имаат некакви проблеми, кои требаше да помогне на безпомошните, на оние на кои им треба помош, онака безкруполозно, безникаква грижа на совест се однесува како „плејбој“, вози кое сака возило, ги вози најубавите девојки, ја има целата моќ во себе. Сето тоа би било во ред ако тоа го прави со свои пари и свој имот, не да „позејмува“ возило од службата со кој нема никаква допирна точка. Ама ето му се бендисало тоа возило, и мислел дека со него ќе „повози“ повеќе девојки, пошто ето детето има проблеми со самоувереноста, мислел дека ете Туарегот ќе му ја врати самоувереноста.

      И сето тоа не би било страшно, ако не разберевме на најсмешниот и најидиотскиот начин, да биде приведен од полицајци, поради возење во алкохолизирана  состојба и напуштање на местото на несреќа....де факто избегал од полиција. Ама бил бркан од „криминалци“, кои ето решиле вечерта успатно да му направат атентат на „најголемиот лик“ во Македонско Ослободителната борба од странскиот чадор. Ве молам не ме смејте.......најдете други жртвени јагниња и нив објаснувајте им за ликот и делото на „швалерот“.

       Но не само тој и не е сам, има и други , од кои вредно учеше, ете првиот министер ни сакаше и си купи „убавица“ од автомобил, чисто да ужива во неговите патувања. А секако сето тоа да го прави надвор од очите на јавноста, за која нема пари за операции, за која нема пари за цитостатици, за веце-а во училиштата и градинките. Градинките ќе се прават во иднина, ама мерцедесот ќе се купи сега.

         Па на крај дури и се одлучија да си ги исполнат  и влажните сништа , и да си изградат, цел лего стиропор град....а пуштија 100 млади животи да згаснат ради немањето пари за лекови и лекување во странство, при бидејки министерот за здравство(инаку пропаднат правник по професија), решил да купува симулатори како би научил да оперира, и да им држи предавање на неговите Охридски „колеги“.

Тодоров, објаснува како се оперира



П.С И на крај сето тоа убаво им врви бидејќи си имаат кученца, кои едноставно и за ситни коскички ќе си ги пенават устите, а нас ќе пробаат да ни го поматат умот. Ама ето мене не успеваат, си стојам настрана и си се смеам на нивните фикс идеи, за кои ако би бил доктор, од дамна би им препишал, престој во специјализирани установи.

Пеколот надграден и проширен према заслугите

     Ако во Божествената Комедија на Данте Алигиери има  9 круга, а во 9-тиот круг се наоѓаа најлошиот џган, се наоѓа и самиот Луцифер, тогаш Данте не бил визионер или бил едноставно оптимист, дека Сатаната е најлошото што може да излезе. Ама изгледа не знаел за  Македонија, за нејзините политичари и големци. Не знаел за луѓе кои за себе тврдат дека се најголеми верници во Бога, а во суштина се полоши и од Сатаната. Едноставно Луцифер може вода да им носи. Едноставно ни на сон не му излегло дека ваков џган од луѓе ќе постои, кои и родената мајка би си ја продале само за власт. И родените деца би ги турнала во оган само и само да земат плус некое денарче во сопствениот џеб. Едноставно болесно......ниту еден доктор неможе да помогне, ниту еден бајач, никој........Бидејќи се работи за луѓе без душа, без осет, без чуство за општествена и друштвена одговорност.

      Затоа пеколот треба да се прошири и надгради со уште еден круг а тоа е 10-иот во кој треба да се стави Македонската актуелна политичка свита, која троши  околу пола милион евра за патни трошоци а нема 800.000 евра за заболени од ретки болести.  Нема за настраданите во поплавите, наместо да даде каде што треба, таа зема. Еј, луѓе кои болен ум треба да си за да од телефонските донации за децата кои треба да се лечат во странство, наплаќаш данок...наместо да помогаат, одмагаат.

       Е мој Луциферу, ако си правел експеримент која ти е крајната граница, на лоши луѓе кои можеш да ги создадеш,  си успеал, си се зезнал самиот себе си...си изградил  луѓе без трошка душа (а замисли тужат за нанесена душевна болка), луѓе без грам свест, луѓе, нелуѓе, „луѓе“ на кои едиствениот двигател  во животот им се парите и моќта.  Моќта која ја хранат од трупови, од лелеци, болки.  Луѓе кои се радуваат на тоа што гледаат како создаваат болка, лелек, и не се ни колебаат кога треба да го направат тоа.

„Експерти“ и „експертска анализа“

Гледам, организирале пленарна седница за состојбите и причините за поплавите од 6 август. Таму се  собрале „експерти“ се кој од кој и ќе оценуваат (бранат) кој што направил и како направил. Нивното „експертско“  знаење се должи на долгогодишното калчиство во фирмите на вујче. Па така како „експерти“  решиле да заклучат кој и зошто е крив, или не  е крив, по принципот на партискиот суд, за состојбите, и за тоа дали можеле или не можеле да се спречат некои состојби, или да се делува превентивно врз нив. 

Додека тие мудруваат фактите викаат друго имам 22 починати лица, 30 повредени, имаме  онеспосoбенa делница, имаме штети на личен имот, за кои  и после 40 дена немаме информации колкави се, какви се  и пред се кој ќе ги плати.  После 40 дена ние немаме одговор дали несреќата би се спречила или би била помала, ако некој соодветно  си ја завршел работата. Дали МВР , сектор за патен сообраќај   потфрлил во моментот. Дали  има одговорност за неисчистените канали, или можда несоодветна реакција кај надлежните институции во однос на одржувањето на овие канали, санкции за они кои фрлаат земјоделски, градежен отпад во нив. Дали давањето на ангро дозволи за градба на објекти предизвикуваат изместување на  водните текови во Скопската котлина, кои придонесуват до ваквите настани.  Дали е извршена неконтролирана сеча на Скопска Црна Гора, која може да биде причинител за ерозија, лизгање на земјиштето. 

Сите овие прашања народот, пред се онај кој живее таму очекува да бидат одговорени, а и сите ние.  Снимањето пред камери,  организирањето „експертски“  дискусии кои завршуваат на ист начин како и секоја дискусија пред селска кооперација(само што дискутантите, земаат по 3000-5000 евра месечно државни пари)...едноставно немаат ефект. Затоа дајте ги одговорите, ама одговорите да  бидат поставени на правите адреси кај луѓе од соодветната област, а не за состојбите да ценат циркузанти, облечени во одела, платени од наши државни пари.

П.С Зборот експерт е намерно означен со црвено, бидејќи се работи за експерти, квази експерти кои во вреќа од здрави, зрели круши, го наоѓаат скапаното јаболко.

П.П.С Најгрдо нешто за мене во светот, е да собираш политички поени врз гробови...а кај нас во Македонија, баш тоа ни се случува, а тоа не е здраво..Тоа кажува колку ментално ни е заостанато општеството. 

На грешен колосек

Случајно пребарувајки по архиви ја најдов оваа песна од култните Индексово Позориште, своевремено го реметеа  режимот на Милошевич.
https://www.youtube.com/watch?v=ALDXqDJl1-4


Епа драги, на истиот пат сме тргнати, наместо на колосекот накај Европа, ние цврсто и забрзано се движиме по колосекот на омраза, навреди, национализам....На патот на кој на последната станица се болката, џемерот, јадот. А успатно од конвојот Македонија, со полни торби ќе слезаат разбојниците, кои не соблекоа до гола кожа и под тоа.


ЗАТОА, ПАМЕТОТ ВО ГЛАВА.

Што отвори денес, охридскиот градоначалникот Бакрачески

Денес после три години неработење во Охрид, поточно во селото  Пештани,  беше (ре)-отворена селската амбуланта. Во Пештани до пред 3 години постоеше концесионер , од примарна медицина, кој ги покриваше реоните на Пештани, Трпејца, Љубаништа. Концесионерот функционираше со исти правила и принципи како да се наоѓа во Центар на Скопје без додатоци за патни трошоци и слично. Функционираше исто како во центар на било кој поголем град, каде со замавнувањето со еден прст можат да се соберат 1000 пациенти, колку што е доволно за да може еден концесионер за примарна здравствена медицинска заштита да функционира.  На областа која ја покриваше амбулантата во Пештани по лична карта живеат 2000 луѓе, од кои поголем дел активно живеат во Охрид, со што нормално е да се насочат за здравствена заштита кон амбулантите за примарна заштита во Охрид. Дел по роднински и пријателски врски се запишуваат за матични пациенти во амбуланти во Охрид. Амбулантата во Пештани додека функционираше со предходниот концесионер функционираше со меѓу 650-800 пациенти, или во превод измеѓу 35.000-45.000 денари месечно.  Пари со кои е плаќан комплетен медицински тим, доктор и сестра, трошоци, кирија, струја, вода, гориво одржување на  возилo. Често пати докторката мораше да ги враќа поголем дел од својата плата за покривање на дел од овие трошоци. Вредно за напоменување е дека кога започна концептот на коцесионерство во примарната заштита, докторката која беше затекната таму во тој процес од свој џеб вложи околу 5500 евра за реновирње на руинираниот објект, за да може да ги задоволува потребите за нормално работење и  прегледување на пациентите. Орданицијата располагаше со две ЕКГ, солукс лампа, апарат за шеќер, инхалатор, александров шприц(за испирање уши), работеше повеќе од предвидените 40 часа неделно. 

До ФЗОМ и Министерството за здравство, секојдневно беа праќани писма со барање за решавање на судбината на амбулантата плус амбулантите во околните села Белчишта, Куратица,Лескоец од другата страна немаше разбирање ни да биде разгледан проблемот, за на крај онака соломонски стручњаците од двете институции да заклучат дека од знакот излез на Охрид до знакот влез во Пештани има 12.5км што не ги задоволува критериумите за рурално подрачје. После сите овие перипетии концесионерот, со загуба на лични средства во износ од 10.000 евра, две наполно оштетени возила со вредност од 9000 евра,  возејќи по кривулестиот пат и во зимски услови кон Љубаништа, кога и автобусите на Галеб не се обраќаат на линија Пештани- Св.Наум, ја откажува својата концесија на оваа амбуланта. Бидејќи преку нејзе локалните и државните власти сакаат да го купуваат социјалниот мир во регионот.

И секако следи одговор на прашањето, што отвори денес градоначалникот Бакрачески заедно со секретарчето Димитар Спасески и директорот на ФЗОМ Сашо Стефаноски.  Денес отворија, амбуланта во која не вложија ни 5 пари, него преку некој „закон за рурални подрачја“ донесен со дискреционо право на минситерот  отворија амбуланта во која не вложија пет пари. Амбулантата има нова струјна инсталација, молерисана, покривот оправен да некапи на сметка на минатиот концесионер. Отворија амбуланта без медицински персонал, само со доктор, надвор од сите нормативи и закони.

Не бе брате нема правда!!!

     Револтиран, нервозен, разочаран, со гнев во очите се движам секој ден. Гледам на секој чекор упропастени животи, разурнати фабрики, напуштени домови, скршени луѓе. А кој е крив, кој не донесе до тука, до точка до која поблиску е дното, а 101 пат подалеку од врвот на провалијата, во која сме турнати, во која сме израснале. Сме раснеле додека сме пропаѓале, не заглавувале.

     Ќе речеш брат зошто толку го дрвиш, ама разбери ме брат морам.....морам да им го ставам макар и со сила прстот на главатa и да разберат. Да разберат дека се претворени во обична статистика, во обична цртичка, како оние од табланет, кога како овчички ги бележат кога одат на гласање, или ги влечат на некакви собиранки за „одбрана“ на Македонија. За која одбрана бе, брат, од кога ќе ја бранат..од мене..од тебе.....од нивните пријатели....кои е предавник, бе брат јас, ти, кој??? Јас ли сум предавник, зошто сакам утре да живеам подобро од денес..не сфаќам..зошто сум предавник, зошто сакам утре да сoздавам фамилија, која ќе сакам да живее подобро од мене....За тоа ли сум предавник???? Или сум можеби предавник, зошто не отидов после дипломирањето да побара да ме вработат во државна администрација, и да  плукнам во се за што се борев..Предавник сум зошто до сега никој не ми кренал телефон и не ми рекол дојди да ја „браниш“ Македонија.

        Предавник сум, хулиган сум затоа што осеќам револт, секогаш кога ќе прочитам за некоја неправда извршена врз некоја напатена душичка, како чичкото со марулите, кој за да си обезбеди 200 денари денес за леб, и патлиџан мораше да плати 15.000 денари казна, а до него некој има текстил со роба повеќе од бутик, ама не го виделе. Не дека не го виделе, него им било кажано да се направат на слепи, ама  мора брат да се прават тоа....Го дале својот задник под кирија, образот им е направен како ѓон од зимски кондури...Ништо не осеќаат. Викаш правда, закон, сите ќе ги стаса, тешко брат кај нас..Еве отвори весници прочитај види разгледај...човек украде 50 ќебапи, опс, одма затвор, одма пресуда,  друг рушел незаконски, брцнал со рачето во државниот буџет ама ништо, се прошета денес ко по модна писта..па и уште неубедува, не не сум јас крив, тоа некој така ви вика дека сум јас, ама не сум јас, јас не сум тој кој го слушавте на прислушуваните разговори. Тоа е некој друг кој ме глуми мене. Како бе брат да не си гневен ...Како бе брат правда, која правда бе брат...........

       Зарем правда е кога ќе злоупотребиш лице со интелктуална попреченост, за остварувања на своите гнасни сценарија........

        Нема правда брат, овде, овде брат од дамна е раштимана вагата на Јустиција, од дамна натежнува кон тие кои имаат повеќе пари, кои можат да ја купат правдата. Кои можат со сила да ја навалат на своја страна вагата на правдата. А како викаат кај има сила нема правдина брат!!! Затоа ни останува сами да си се избориме за правдината. И за нашата и за сите оние на кои им е потребна. 

П.С Се додека, некаков лажен комодитет ви е побитен од се друго, се додека партијата ја гледата како агенција за вработување, се дотогаш ќе тонете..ќе ерозирате морално како личност...ќе тонете и професионално, бидејќи и не сте биле а и нема бидете професионалци.....а нема да бидете се додека не се одглавите од фекалиите во кои сте  влегле, кога сте тропнале на вратата на партијата да бидете вработени како нејзини верни поданици.......До тогаш Бог и нас и вас да ние напомош.

Шарам, марам, правда барам!!!!

    Сопствениот комодитет е нешто најдобро признавам. Кога зборуваш за сопствените проблеми  80% од луѓето им е гајле за нив, н 19% им е мило што ги имаш.....А само  1% од луѓето можат вистински да те сослушаат и да ти помогнат. Е во таков стил е изградено и нашево општество, луѓе на кои сопствениот комодитет им е најдобро решение, влегуваат како хрчаци во тркало и вртат ли вртат. Одат и се враќаат од работа, ја плукаат работата, државата, го пцујат општеството, системот.  Да имаат право системот е трул, расипан, смрди од внатре. А што тие/ние/јас   направиле  да го смениме тој систем????

      Не сме направиле ништо....излегуваме од работа седнуваме кафе и мрчиме, или легнуваме пред ТВ со таблетот во раце и плукаме и плукаме.....А не преземаме ништо.....Гледаме читаме како гинат луѓе во сообраќајки, се гасат животи поради лекраска грешка, гледаме лоши здравствени и образовни реформи, гледаме корумпирано судство.....а не реагираме......Е треба да почнеме да реагираме, треба јавно и непоклебливо да истапиме и да ја побараме правдата, не само за нас, него и за нашиот другар, комшија, роднина, за незнајниот, за мајката која цел живот ќе плаче на ладниот мермер..Треба да го нарушиме сопствениот комодитет, за да оние кои ќе дојдат после нас, да  живеат подобар живот, па дури и ние самите да живееме подобро утре. Што е нормално, да секој посакува да живее подобро утре од денес....Е таа борба бара жртва, таа жртва е сопствениот комодитет.

         Бојата од спомениците ќе се измие, но совеста и образот не. Совеста за тоа дека сме допуштиле некој да не претвори во хрчаци кои само вртат и вртат на тркалото, образот со кои некои од нас отишле да бранат криминал  со решение за работа издадено од партија, тешко дека ќе се измијат.

П.С Излезете луѓе прошетајте, бар еднаш после 6 од пред СЈО, да го видите напливот на енергија,  желбата за правда..Видете како луѓе кои се на крајот на 5 деценија или на почетокот на 6 деценија , излегуваат  и ја бараат правдата....ја бараат правдата за своите деца кои се по светот, или во кафичите расправајќи како системот нечини, а не се спремни да  го растурат сопствениот комодитет

П.П.С ДА МУ Е*АМ МАЈКАТА НА ЦАРОТ И ЦЕЛА ЦАРСКА СВИТА (Сашко Тасев Секс, Дрога, Рок енд Рол)

И јас сум хулиган!!!

 Ако тоа да сакаш подобар живот, да сакаш право на свое мислење, ако борбата за подобро утре е хулиганство....Тогаш да јас сум хулиган, и тоа најлошиот.....Да хулиган сум.....

Едноставно таков сум, сака утре да живеам подобро од денес, сакам да можам со моите другари да седнам пиво на кафе....Сакам другарите, роднините да ми бидат тука.....Не сакам да ми  се раселуваат низ светот....Не сакам јас да бегам од тука......Ама ќе морам.....Не сакам оние кои имаат потреба од лек, да зависат од милоста на тендер мајсторите.....Не сакам корумпирано судство, не сакам да се тепам со полицајци.

  Сакам само слободно општество во кое секој ќе си го искаже својот став. Во кое стручноста, посветеноста ќе имаат поголема тежина од членската книшка. Сакам општество во кое ке се оценува човекот, делото..не партиската припадност.

  Е за такво општество вреди и треба да се води битка, дури и по цена на сопствениот комодитет, подобро со лисици на рацете и со крената глава, него ли со свиткана опашка во задник и со сендвич во рака.

Сакаме слободно општество, засновано на вистински вредности

  Деновиве имаме протести, и како што кај нас бидува во последно време имаме и контрапротести. Е тука има една суштествена разлика, јас сум на протестите  по сопствена желба и убедување, да го искажам своето незадоволство од тоа по кај пат одиме ние како држава, како народ, пред се како општество. Дали сакаме општество на слободни луѓе, или сакаме група безрбетници, кои се спремни за сендвич, прошетка до Скопје, работно место да продадат буквално се, дури и својата „стручност“. А колку вреди стручноста??? Пострашно колку вреди образот??? Дали утре нема да ви биде непријатно кога на идните генерации ќе им кажувате, дека сте биле на контрапротести,  дека сте подржувале или замижувале пред криминалот, пред уривањето на системот на вредности. Уствари дали и би кажале како сте стигнале до вашето работно место??? Дали би кажале на кој начин сте го изгубиле достоинството???? Како сте се претвориле во бројка на списокот на потенцијални гласачи на партијата????

  Секако немате одговор на прашањата, имате само горчина во душата која нема како да ја избркате, сте ја голтнала, неможете да ја плукнете. Сте влегле во маѓепсан круг на голо преживување, кое ве прави гневни, прво на се околу вас, а после најстрашно и на вас. Е тука настанува проблемот, проблемот кога не можете да го кажете вашето мислење, мислење кое е различно од страшниот суд на партијата, која ве вработила, и ве претворила во безгласник, кој треба само да ракоплеска и да вика браво.

  Е токму такви им требаме што повеќе, луѓе должници, кои се спремни и сопствените мајки да си ги продадат за фотеља. Луѓе кои зачувувајќи си го својот лажен комодитет, ќе застанат во одбрана и на неодбранливото, на очигледниот криминал кој ни се случува пред очи, на очигледното казење преку лешеви, се со цел да се  спаси по секоја цена сопствениот задник, да се задржи власта.

  Баш против тоа излегувавме на улица задниве денови, да им дадеме јасно на знаење дека е доста од криминалот, доста е од монтираните политички случаеви, доста е од лагите, доста е од уривањето на вредностите. Дека сакаме да живееме како слободни луѓе, кои нема да се плашат да го искажат својот став, дека ќе можеме да градиме општество на вистински вредности. Каде нема партиската книшка и суд да бидат оние кои одлучуваат. Битката измеѓу нас и нив настанува тука, онаму каде што ние сакаме да изградиме слободно општество на слободни луѓе, а тие сакаат да постанеме без'рбетници, слепи послушници. E доста е!!!

Дали крајот вака мириса!!!!!

   Мачнина, гнев, тага, ова е она што не држи последниов период, кога наместо да гледаме напред ние стоиме во место, и тонеме во кал,  која сами си ја создаваме.   Си ја создадовме зошто молчевме,  зошто наведнувавме глава, ја вртевме главата од проблемите. А проблемите ги имаме насекаде околу нас. А се правевме дека тоа на некој друг му се случува не нас...не нас, нас ништо не не погодуваше. Ама уствари не било така, сето тоа се таложело во нас, ни се редело во душата, систематски не убивало. Еден ден се освестивме, некој не плисна со вода, и што видовме во огледалото, видовме зомбија кои механички живеат, не размислуваат, не чуствуваат. Е од тука започна гневот, гневот на потиснатоста, на убиените надежи.......Ама самите сме си криви......

      Сега дојде време да ја кренеме главата да си ја вратиме надежта, да си ја вратиме насмевката, која некој ни ја украл, да се обидеме да почнеме да гледаме напред, да започнеме да ја градиме иднината.
       Меѓутоа за да дојдеме до тој момент, прво треба да ги казниме оние кои не затворија во минатото, кои не убија духовно. Борбата треба да биде со нив, лично со нив, не со партијата, лично и персонално со нив.  Бидејки кукавички криејки се зад партија и идеологија систематски не уништуваа. И тоа не само нас него и на нашите идни поколенија, дури и на оние кои сеуште не се родени. А штетата не е само материјална штетата е на сите нивоа. Затоа од тука треба да го започнеме крајот.
      А се си има свој крај, ѓаволот секогаш доаѓа на крај со сметката. Само овај пат сметката е многу поголема, и плаќањето треба да биде правилно извршено, и треба да биде поука за сите идни политичари, функционери, дека народот кога ќе се освести, сметката пристигнува. Народот не е играчка, која можеш да ја искористиш и фрлиш, народот е тој што одредува, кој ќе го води , кој ќе се грижи за него.  Кога не ги добива очекуваните резултати реагира, можеш да покушаш да го надмудриш, но нема да успееш, можеш да пробаш да го потиснеш, но тоа е времено. А колку повеќе го држиш потиснат неговата реакција ќе биде толку побурна.
      А тука е крајот, за едни тој крај ќе е победа за други ќе е ноќна мора, ќе е проблем во кој самите си влегле. За некого крајот ќе мириса на слобода, за друг крајот ќе мириса на затворска ќелија, кој како си ја наредил.